Aan het begin van deze week hebben we lang gebrainstormd over ons eerste concept. We vonden het een super leuk idee maar vooral aan het eind van de eerste dag hadden we een dip, we miste beide iets in het idee wat het alle moeite waard zou maken om het te maken en het voelde gewoon nog niet concreet genoeg.
Op dinsdag besloten we daarom ook om het concept wat we toen hadden even in de koelkast te zetten en te beginnen met een schone lei. Na veel gevoelens over Shakespeare te delen, en naar verschillende media te hebben gekeken zoals Muziek en Film om deze aan Shakespeare te koppelen, zijn we naar huis gegaan met de opdracht wat nieuwe ideeën te bedenken.
Op woensdag hadden we echter nog maar weinig nieuws en wisten we niet of we gewoon door moesten gaan met wat we al hadden dus zijn we maar door de stad gaan lopen op zoek naar inspiratie. Tijdens deze wandeling kwamen we op allerlei ideeën. We waren het er al over eens dat de Karakters in Hamlet het belangrijkste zijn voor ons, maar hier kwam op dat moment bij dat de omgeving en de sfeer van Hamlet eigenlijk het gene is wat we mee zouden willen geven aan ons publiek. We wilde ze uitdagen met hun eigen motivaties een spel te spelen waarin zij zelf bepalen welk karakter er het beste uit komt aan het einde van Hamlet.
Zodoende kwamen we op het idee een maquette te bouwen van de omgeving uit Hamlet. Deze maquette bevat verschillende locaties waar je naartoe kan in het spel. De maquette komt namelijk midden in het theater te staan waar rondom een omgeving geprojecteerd word met behulp van beamers en het theaterlicht. De spelers krijgen gezamenlijk een pion die zij op een plek op de maquette kunnen zetten om naar de desbetreffende locatie te gaan. Het theater om hen heen past zich aan aan de locatie van de pion op de maquette.
Aangezien aan het begin van het spel elke speler een kaartje heeft gekregen met een motivatie die dicht bij hun karakter ligt moeten zei dus op meerdere plaatsen tegelijk zijn om te slagen in hun doel. Daarom moeten ze samen werken en elkaar er van overtuigen naar een bepaalde plek te gaan omdat op dat moment in Hamlet iets gebeurd waar iedereen (maar dus eigenlijk de speler zelf) het meest aan heeft.
Het spel word opgedeeld in levels en deze levels zijn weer bepaalde gebeurtenissen of tijdsperiodes in Hamlet. Tijdens elk level mag en/of kan je waarschijnlijk maar een aantal keer van locatie verwisselen, aan de spelers dus te kiezen welke locaties ze moeten bezoeken.
De spelers kunnen vooral invloed uitoefenen op het spel door op de desbetreffende locatie het gaande evenement te verstoren of te veranderen, door met acteurs te praten, voorwerpen aan ze te geven of voorwerpen van ze af te pakken.
Dit is het concept tot zo ver, we hopen volgende week iets duidelijks te kunnen presenteren aan Joris en Wilfred en gaan hier in het weekend mee aan de slag.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Goed en fijn dat jullie zo hard werken. Toch nog even wat vragen. En meer om inzicht te krijgen dan om critiek te leveren.
BeantwoordenVerwijderen1. Wat is het dat het nieuwe concept beter maakt dan de vorige?
2. Moet ik het nieuwe concept zien als een soort adventure waarin de spelers hamlet mogen spelen?
3. Waarom lees ik de projecties heel sterk terug na de les van Joris?
4. Wat is het waarna jullie gezocht hebben dat niet in het eerste concept zat.
5. Vind het wel een geweldig idee dus gewoon doorgaan. Ik zal kijken waar ik jullie in van dienst kan zijn. ik hoop de draad zo snel mogelijk weer op te kunnen pakken.
1. Een groot nadeel van het vorige concept was dat het, om goed over te komen, ontzettend realistisch moest zijn. Na een hele tijd discussiëren kwamen we er achter dat dat ons erg tegen stond; we wilden er allebei wat meer fantasie in kwijt kunnen. Bovendien wilden we de mogelijkheden van theater en computer kunnen gebruiken om een sfeer neer te zetten. Denk bijvoorbeeld aan licht en geluid. Dat zou niet mogelijk zijn in een superrealistische setting zoals we die eerst hadden, en dat vonden we zonde.
BeantwoordenVerwijderen2. Adventure is het goede woord. In de les van Wilfred noemde Wieger ons vorige concept een 'real time adventure' en daar waren we het eigenlijk wel erg mee eens. Dit concept is dat eigenlijk nog meer. Ik weet niet of je bedoelt dat de spelers het personage van Hamlet spelen; dat is namelijk niet zo. De spelers zijn vergelijkbaar met de naamloze, onzichtbare held uit first person adventure games: het is een soort 'god mode' waarin ze op hun eigen manier het verhaal kunnen beïnvloeden. Dit doen ze door met onbelangrijke personages te interacteren: ze kunnen (zoals het plan nu is) niet direct invloed hebben op de hoofdpersonen uit Hamlet.
Concreter: we hebben acteurs voor de onbelangrijke personages (een lakei, een koerier, maar ook bijvoorbeeld Rosenkranz en Guildenstern), waarmee de spelers kunnen interacteren. De belangrijke personages (Hamlet, Ophelia, etc), komen alleen af en toe voor in een projectie. Hetzij als animaties, hetzij gefilmd.
3. Het klopt dat Joris ons het eerst op het idee van projecties heeft gebracht, maar in dit idee rolde het er eigenlijk als vanzelfsprekend in. We zijn allebei gefascineerd door een mix tussen fantasie en realiteit. Denk aan mensen die in kostuum (fantasie) over de Oudegracht (realiteit) lopen, of zoals in dit concept 'normale' mensen/publiek (realiteit) dat in een fantasiewereld wordt neergezet.
Het grote voordeel van projecties is dat het ontzettend flexibel is, en dat hebben we nodig om meerdere keren van omgeving te wisselen. Het is puur een middel om ons idee over te kunnen brengen, zowel de sfeer en omgevingen als het verhaal.
4. Ik denk dat ik dat in het eerste puntje ook al wel heb gezegd. Het komt erop neer dat we ons beperkt voelden door het vorige concept. We hebben het gevoel dat hier veel meer uit te halen valt. Ook doordat we het vorige concept zo vrij wilden houden; op de een of andere manier wordt dat een enorme beperking. Klinkt tegenstrijdig, maar volgens ons is het wel zo.
5. Fijn dat je dit idee ziet zitten. Doe vooral rustig aan: we hebben er ook niks aan als je te snel weer aan de slag gaat en vervolgens weer instort. Goed uitzieken en we blijven mailen/bloggen.